برای تو و ریحانه خانم و امید مساعد و ...
به نام حضرت دوست
که هرچه دارم از اوست...*
همیشه وقتی که نبودم، یا کم بودم،
کسی جامو گرفت...
این همیشه هنوز که هنوزه ادامه داره...
دیگه نگید ستاره... لطفاً...
اگه هم روزی بودم الآن محو شدم... از همه آسمونا...
مواظب خودتون باشید...
خودمون رو سخت بگیریم، پاکی مونو سخت بگیریم،
قلبمونو سخت بگیریم،
همه چیزی آسون گرفتنی و آسون اومدنی و آسون رفتنی نیست...
خیلی وقتا خیلی چیزا و خیلی آدما و خیلی تجربه ها
تأثیر و آوار شدنشون و رد اومدن و رفتنشون سخت به هم می ریزه
خودمون و زندگیمون و عقایدمون و قلبمون و ... همه ی همه ی ما رو...
مواظب خودتون باشید...
و مواظب قلب و وجود و پاکی آدمایی که مقابل مان...
به آدم ها واقعیت رو بگیم...
چه وقتی که بیش از حد خوبی شونو بگیم و مبالغه کنیم
و چه وقتی بدی شونو بگیم و باز هم مبالغه کنیم،
در هر دو صورت ظلم کردیم ...
هرچند خود آدم مقابل ما نفهمه یا دوست داشته باشه خوبی شو بگیم...
ما حق نداریم خلاف چیزی که بهش معتقدیم رو بنویسیم
یا به زبون بیاریم...
ما موظفیم به راست گفتن...
هرچند عده ای خوششون نیاد...یا فکر کنن غرض و مرض داریم...
تصمیم گرفته ام راست بنویسم و راست بگویم...
هرچند سنگین، هرچند به بهایی سخت...
روزگارتون خوش، دلتون شاد، لحظه هاتون آرام...
موفق باشید...
و
ببخشید بابت همه چیز... و بابت همه حرف ها و گفته ها و نوشته ها...
نظرات شما عزیزان: